Առաջիկա շաբաթներին ու ամիսներին իշխանության քարոզիչներից և նույնիսկ ամեն թեյնիկից մենք լսելու ենք «խաղաղության պայմանագրի» մասին։ Այդ տեղեկատվական գործողության մեկնարկը տրվեց երեկ։

Ապրելու և մեր գոյությունը պահպանելու հարցում մենք խոր թյուրիմացությունների մեջ ենք ու, առողջ դատողությունը մի կողմ թողած և ոչ իրատեսորեն, սավառնում ենք երկինքներում։

Ովքեր այդպես էլ դեռ չեն հասկացել, թե ինչ է իրենից ներկայացնում «իրական Հսյաստան» ասված «գաղափարախոսությունը», մի քանի թեզերով պարզ ներկայացնեմ։

Սիրիայում տեղի է ունեցել ուշագրավ և առանցքային իրադարձություն, որը, կարծես, դուրս է մնացել մեր ուշադրությունից, մինչդեռ, մենք պետք է Սիրիայում տեղի ունեցողը մշտապես տեսադաշտում պահենք և մանրակրկիտ ուսումնասիրենք։

Երեկ Նիկոլ Փաշինյանի Գյումրի կատարած այցն ինքնին վկայում է իշխանության ցայտնոտային վիճակի մասին, երբ հենց նա շատ լավ հասկանում է, որ լուրջ խնդիրների առաջ է կանգնած։ Իշխանությունը դարձել է պրիմիտիվության աստիճանի ընկալելի ու միօրինակ, իսկ նրա գործողությունների հաջորդականությունը՝ կանխատեսելի և պլագիատային։ Երեկ ականատես դարձանք փաստացի մեկ շաբաթ շուտ մեկնարկած քարոզարշավի. Նիկոլը բղավում էր, մնացածը ծափահարում էին։ Սա էր ՔՊ-ն՝ իր ողջ մերկությամբ ու «հմայքով»։

Ամերիկյան քաղաքական ռեալիզմը հուշում է, որ ամենից ծիծաղելին այն է, երբ եվրոպացիները սպառնում են ՌԴ-ին:

Երեսուն տարուց ավելի ձգվող քաղաքագիտական դիսկուրս կա. բանավեճի և գաղափարականացված տարբեր դիրքորոշումների կենտրոնում փլուզված երկբևեռ աշխարհակարգից հետո ձևավորված նոր միջազգային հարաբերությունների համակարգի բնութագրումն է...

Թույլերի ամենաթույլ կողմը նրանց էմոցիաների ու կանխակալ կարծիքների իշխելն է իրենց գիտակցության վրա, որն էլ նրանց դարձնում է անիրատես և ստիպում է տեսնել միայն այն, ինչ ուզում են տեսնել:

Ցանկացած քաղաքագիտական հետազոտություն-վերլուծություն հավաստի և գիտական է այնքանով, որքանով այն հենվում է պատմության փորձի և դասերի վրա: Հակառակ պարագայում, այն դառնում է հեղինակի քաղաքական համոզմունքների, զգացմունքների ու սենտիմենտալ տպավորությունների բառակույտ...

Հայաստանում տգիտությունը համատարած է ու համազգային։ Տարրական ու պարզ հարցերում անգամ տգիտությունը վերելք է ապրում` թե՛ քաղաքական դաշտում, թե՛ մյուս բոլոր դաշտերում։ Անգամ առօրյա զրույցներում, ակնհայտ պարզ հարցերում երևում են տգիտության երկար, ցցված ականջները։